Grodziska na terenie gminy

Pierwsze materialne ślady pobytu ludzi na terenach obecnej Gminy Dywity pochodzą sprzed około 14 tysięcy lat p.n.e. – na tyle datowane są znalezione w Barkwedzie krzemienne groty do strzał. Nieco młodsze są znalezione w Kieźlinach i Wadągu rogowe motyki – pochodzą sprzed 8 tysięcy lat p.n.e. W pierwszym przypadku znaleziska mogą świadczyć o pobycie grupy myśliwych, w drugim wskazują na uprawę ziemi, a więc można domniemywać istnienia jakiejś osady. O tym, że w kolejnych wiekach tereny te były zamieszkane, świadczą również znaleziska łodzi dłubanek na jeziorze niedaleko Brąswałdu, których wiek określa się na około 3000 lat p.n.e. Krzemienne narzędzia znaleziono także w okolicach Redykajn i Dywit.

Przodkowie Prusów przybyli na te ziemie około II tysiąclecia p.n.e. Tereny obecnej gminy Dywity były ziemiami granicznymi pomiędzy pruskimi plemionami Galindów i Pogezan. Po dawnych mieszkańcach pozostały grodziska, cmentarzyska i kurhany. Dobrze zachowane grodzisko znajduje się w Barkwedzie oraz w pobliżu Sętala. W Brąswałdzie i w Słupach znajdowały się pruskie wieże strażnicze. Cmentarzysko z dobrze zachowanymi popielnicami odkryto w latach międzywojennych w Redykajnach, zachowały się informacje o istnieniu takiego cmentarza w Pistkach, tam też Prusowie zbudowali, już nie istniejący, wał podłużny. Liczne kurhany odkryto w bukwałdzkim lesie, z których uwagę przykuwa jeden, mający prawie 18 metrów średnicy. Po Galindach i Pogezanach pozostały również nazwy – z języka pruskiego pochodzi nazwa Jeziora Dywickiego czy jezior Mosąg i Wadąg oraz nazwy miejscowości takie jak Dywity, Pistki oraz Gradki i Redykajny.